Ben de bugün, biraz önce yaşadığım bir sürprizi anlatmak istiyorum.
Ben genelde beni eklemek isteyenleri sorgusuz sualsiz eklerim, ancak eğer anasayfamda onla ilgili haberler, fotoğraflar çıkıyorsa, tanımıyorsam tanımak isterim.
Bugün uzun zamandır gördüğüm bir genç kız var, ama tanımıyorum. Ne yaptığı konusunda ve herkes gibi bazı anlarını güncelliyor facebook'ta, bend de kayıtlı olduğu için görüyorum, adı ASLI.
Biraz evvel kendisiyle aramızda aşağıdaki konuşma geçti
- Merhaba Aslı, ben sizi nereden tanıyorum acaba, sizi çıkartamadım o yüzden soruyorum.
- Merhaba, ben sizi annemin isteği üzerine ekledim, sanırım annem ve babamı tanıyorsunuz.
- Öyle mi? Kim senin annen ile baban?
- Semra ve Selçuk, sanırım işyerinden tanışıyorsunuz.
O anda Semra ve Selçuk adı bana bir şey ifade etmedi.
- Fotoğraflarında varlar mı, bakayım belki oradan çıkartırım.
- Varlar evet, bakabilirsiniz, DEMA'da berabermişsiniz.
DEMA deyince, birden şaşırdım, ben DEMA'da 1983 ve 1984 yıllarında çalışmıştım, yani tam 25 26 sene evvel, fotoğraflara tekrar bakınca, Selçuk ve Semra'yı tanımamam olanakszdı.
Semra yani Aslı'nın annesi ile 1 sene karşılıklı masalarda çalıştık, Selçuk'ta lojistik tarafında çalışıyordu. Sonradan ikisi çıkmaya başladılar ve evlendiler, ben de 1884 sonu ayrılıp İngiltere'ye gittim, döndükten sonra da bir daha hiç bağlantımız olmadı. Semra'Nın ablası Hülya'da bizim grubumuzda çalışıyordu.
Ve şimdi, Aslı ile bu sabah konuşunca 25 sene öncesine geri döndüm.
Kendisinden izin isteyerek bu yazımı yazmak istedim, o da yazabilirsiniz dedi. Bir de o dönemden elimde bir tane fotoğrafım var, onu, Aslı'yı ve sevgili arkadaşlarım Semra ve Selçuk'u ekledim albüme.
Sadece şunu diyeceğim; FACEBOOK seni seviyorum, 25 sene öncesini anımsattığın için.
Sevgilerimle,
Haluk
27.02.2009
