9 Temmuz 2010 Cuma

Gökkuşağı ...

Çok sevdiğim bir kız arkadaşım var, biraz romantik, biraz melankolik yaşam biçimini sever. Genelde MSN'de mesajları biraz pesimistlik, biraz hüzün taşır.


Bugün baktım MSN mesajında " doya doya yaşamayı seviyorum " yazmış, şaşırtıcı bir mesaj, sordum " ne oldu " dedim " aşık mısın?". " Hayır " dedi, " sabah yağmur vardı, sonra güneş açtı, gökuşağı belirdi ve gökkuşğına ilk defa farklı baktım ve içim sevgiyle doldu, sonra kendimi irdeledim, yaşama bakışımı değerlendirdim, bir şeylerin yanlış olduğuna karar verdim ve değişmeye çalışıyorum " dedi.

Gökkuşağı çıktığında gerçekten bakıp kendini mutlu hiisetmeyen var mı acaba? Bence yoktur, bir doğa harikasıdır. Bir kaç şey ilave etmeden vikipedi'den gökkuşağının oluşumu ile bilgi alayım dedim. Vikipedi diyor ki;

".....Gökkuşağı, güneş ışınlarının yağmur damlalarında veya sis bulutlarında yansıması ve kırılmasıyla meydana gelen ve ışık tayfı renklerinin bir yay şeklinde göründüğü meteorolojik bir olaydır. Gökkuşağında görülen yedi renk; kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, lacivert, mavi ve mordur.

Birçok kültür gökkuşağını cennet ile dünya arasındaki köprü olarak görmektedir.Doğadaki en güzel manzaralardan biri olan gökkuşağı batı kültüründe umut ve şans sembolü olmuştur. İran Müslümanlarına göre gökkuşağındaki renklerin bir önemi vardır.Yeşil bolluk,kırmızı savaş ve sarı ise ölüm anlamına gelir.Sibirya’da güneşin dili olarak düşünülür.Güney Amerika Yerlileri ise denizin üzerinde görülmesinin bir şans olduğuna inanırlar..... "

Gördüğünüz gibi sadece mutluluk sebebi değil, aynı zamanda bir UMUT ve ŞANS sembolü. Aslında oluşumunu da düşünürseniz, iki olayın net olarak yaşandığı, yani yağmur yağması ve sonra güneş açmasının birlikte gerçekleştirdği bir olay.

Yaşamamız da böyle değil mi? Bir sürü peşi peşine gelişen olayların bizler yansıttığı sonuçlar ile gülüyor, eğleniyor, mutlu oluyor veya tam tersi hüzünleniyor, üzülüyor ve mutsuz oluyoruz.

Yaşam bizlere sunulan bir armağan, nasıl geçireceğimize karar veren biziz, geçen gün bir arkadaşıma yazdığım gibi mesela yağmur ben de hiç hüzün ve karamsarlık yaratmaz, tam tersi yapabilsem her yağmur yağdığında çıkıp sokakta altında olmak isterim, deniz kenarındaysam koşa koşa denize girmek isterim, yağmurun insan vücudundaki negatif enerjiyi akıtıp toprağa gömdüğüne inanırım. Siz mesela yağmur altında mutsuz insanlar gördünüz mü hiç? Eğer o yağmurda çıkmış ve şemsiyesiz sırılsıklam oluyorsa o anda aldığı haz ve mutluluğu tanımlamak gerçekten zordur.

Ve sonrasında yağmur kesilir, beklersiniz ne olacak diye, hava ısınır, güneş yüzünü gösterir, demin sırılsıklam olan vücudunuz ısısnmaya başlar ve o doğa mucizesi karşınıza çıkar, rengarenk, izlediğinizde içiniz aldığı enerjiyi yansıtır, yüzünüz güler, yanınızdaysa sevgilinize daha bir sevgi ile sarılırısnız,o anı birlikte yaşamanın keyfini çıkartırsınız.

Yağmur ve Güneş sizin için elinden geleni yapar, sorun sizin kendiniz için elinizden geleni yapıp yapmadığınızdır....

Sevgilerimle,
Haluk
04.09.2009 16:30