Çocuklarımızı pazarlık konusu yapmayalım ..

Bugünlerde sanırım tesadüfen çok fazla ayrılık konusunu işleyen filmler seyrediyorum, o da yetmiyor çevremde arkadaşlarımdan ayrılmak isteyenlerin arttığını görüyorum. Paylaşmak ister misin sorusuna da genelde olumlu yanıt alıyorum. İşin traji komik tarafı, filmlerde ki ayrılma nedenleri ile arkadaşlarımdan aldığım bilgiler neredeyse örtüşüyor.

Aslında dikkat ettim, sorun ayrılmak değil, çocukları olmayan insanlar çok daha hızlı ve kolay kararlar alıp ayrılabiliyor ve kolayca boşanabiliyor. Çocuk varsa büyük sorun. Bu noktada iki tarafta ne yapacağını şaşırıyor, iki tarafta kolayca ayrılığı kabullenemiyor, hatta bazılarında çocuk pazarlık aracı haline geliyor, hani çocuğu bana vermezsen boşanmam gibi.

Benim bahsetmek istediğim konu bu. Çocuklarımız biz boşanırken bir pazarlık aracı mı olmalı?

Şimdi burada çocuk veya çocukların yaş durumları tabi büyük önem taşımakta. O zaman yaş gruplarına göre bölerek bir analiz yapalım, bakalım gerçekten ilk düşündüğümüz gibi çocukların yaşlarının bu ayrılık ve boşanmalarda etkisi ne?

Kadın ile Adam evlendi, bir kaç sene sonra bir çocukları oldu, sonra mutsuzluk ve bir çok konuda anlaşamama, ekonomik sorunlar, cinsellik gibi bugün boşanmaya veya ayrılığa giden yola girdiler. Bir kere bir kadın ve bir erkek boşanma konusunu konuşmaya başladı mı, o evlilikte mutlaka sorun vardır, kadın da, erkek te bunu baştan kabullenmeli. Her iki taraftan biri dahi boşanmayı istiyorsa ve diğeri istemiyorsa aynı noktaya gelebilmeleri mümkün değil.

Bu arada bir de çocuk, diyelim ki çocuk 0 - 5 yaş arası olsun. Şimdi mantıklı baktığınızda 0-5 yaş arası çocuk için kimde kalmalı konusunu kimse tartışabilir mi? Ha anne ilgisizdir, çocuğa bakmakta yetersizdir, çocukla kalması çocuğun gelişimi açısından tehlikelidir, vs gibi nedenler yoksa, bu yaş grubunda hangi Baba çıkıp olsun ben bakacağım, benim annem bakacak deyip çocuğunu annesinden koparmak isteyebilir?  veya kadın vermemket direnirse, boşanmaya EVET, ama çocuğumu sana VERMEM diyebilir? Deniyor ...

5 - 10 yaş arası olsa çocuk, yani biraz daha bilinçli, bu nojta çok daha tehlikeli, artık çocuk evin içinde ne olup bittiğini, mutsuzluğu biliyor, kiminle yakınsa onu tercih edebilir ama onu bu tercihi kendisinin yapmasını bırakmak zorunda mıyız? Anne ve Baba medeni bir şekilde yan yana gelerek bu ayrılık olayını aşamazlar mı? Sonuçta kadın ile erkek bir arada yaşamayı terk ediyorlar, ne anne, ne baba asli görevlerini terk etmiyor, ama böyle mi oluyor, genellikle HAYIR? Ne oluyor, çocuğu bana verirsen boşan, ne halt edersen et ...

10 yaş üzerine bakalım, artık çocuk her şeyin bilincinde, evdeki kavgaları, anlaşmazlıkları, sıkıntıları neredeyse onlar gibi yaşıyor. Bu ayrılmada medeni olmadığında kim zarar görüyor? Ne kadın, ne erkek, hala çocuk zarar görüyor ve tek neden hala çocuk kimde kalacak kavgası.

Kısaca, anlatmaya çalıştığım şey, boşanmalarda ÇOCUK üzerine yapılan pazarlıkların hepsi SADECE o kişilerin kendi gururlarını kurtarmaktır, iki tane insanın MEDENİ bir şekilde ayrılamadığının göstergesidir. Anne ve Baba'nın asli görevlerini unutup kendilerini düşündükleri zamandır.

İki insan birbirini severek evlenirken nasıl ki o ortamda henüz olmayan bir çocuğun etkisi yoksa, ayrılırken de iki insan birbirine şans dileyerek ve Anne / Baba görevlerinin sonsuza kadar gideceğini düşünmek zorundadır. Çocuk yaşı kaç olursa olsun, asla pazarlık unsuru olmaz, olmamalıdır.

Ben çocuğumu düşünerek bu kararı uygulamaya çalışıyorum diyen anne ve baba arkadaşlarımı bir kez daha mantıklı görüşmeye davet ediyorum. Sadece şunu düşünün; bu çocuk sizin çocuğunuz, kaç yaşında olursa olsun, yaşadığı her anı anımsayacak, kavgalarınızı, geçimsizliklerini, belki şiddetinizi. Bu çocuk mutlu olacaksa, bu onun değil, sizin elinizde, ayrılmalarınızı medeni yaptığınız sürece çocuklarınızın geleceğini kurtarıyorsunuz.

Sevgilerimle,
Haluk
06.09.2011 15:00