Haber, genç bir adama ait, kardeşine bakabilmek için hapise girdi diyordu. Tamam bir çok benzer hikaye dinlemişsinizdir, ama bu gerçek bir dram. Gencin birisi, adı Özgür Uygun hakime hakaret ve polise mukavemet suçundan ceza evine giriyor ve 17 sene hapse mahkum oluyor, sonra nasıl olduğu belli olmayan bir şekilde merdiven boşluğundan düşüyor ve ameliyat üstüne ameliyat oluyor, sonra felç geçiriyor ama sonuç değişmiyor, bugün yatalak bir hasta konumuna düşüyor, yani kendine bakmaktan aciz.
Şimdi yatalak bir hastaya nasıl bir tedavi uygulanır? En azından hastanede bakımı yapılabilir falan, HAYIR. Türk adaleti sağlanması gerek ve felçli genç tekrar ceza evine gönderiliyor. Düşünebiliyor musunuz, yatalak, hiç bir şekilde başının çaresine bakamayan bu genç adam tekrar ceza evine konuyor. Aile perişan, nasıl bakacaklar? Kim bakacak? Göz göre göre ölüme terk.
Adalete başvurulardan da olumlu sonuç alınamayınca, kardeşlerden en küçük olan, evli ve çocuklu Soner Uygun kardeşinin bakımı yapabilmek için hapise giriyor ve hiç bir suç işlemeden, karısını, çocuklarını bırakıp kardeşinin bakımını üstleniyor. Bütün zamanını ona bakarak geçiriyor ve Özgür'ün en azından benim bildiğim hiç bir şekilde düzelme ihtimali yok.
Ya bu nasıl bir adalet sistemi? Bu nasıl insanlık, bu nasıl bir çağdaşlık göstergesi? Yani olayın neresinden tutsanız elinizde kalıyor. Bu gencecik insanlara yazık değil mi? Yatalak bir genci ceza evinde tutmanın kime ne faydası var, hadi tuttun, bari bakımına yardımcı ol, hadi onu da yapmadın, kardeşine izin ver her gün girsin çıksın, o da yok. Normal ceza almış bir mahkum gibi yaşıyor kardeşi, hafta sonları ve izin dönemlerinde görebiliyor çocuklarını ve eşini.
Ben bu ilerleme raporlarından, çağdaş Türkiye mesajlarından anlamıyorum, bu olayı kimin önüne koyarsanız koyun, size o ülkenin adaleti hakkında düşüncesini söyleyecektir.
Sevgilerimle,
Haluk
31.01.2012 15:30
