Benim oğlum artık bir Bilgisayar Mühendisi :)))

Bugün hayatımın herhalde en mutlu anlarını yaşadım.Aslında sadece mutluluk da değil, gurur, sevinç, keyif, yani yani hepsi bir arada derler ya öyle bir şey ...

Bugün, yani aslında dün, 25 Haziran 2011 tarihinde canım oğlum Hazar, Sabancı Üniversitesi'nden Bilgisayar Mühendisi olarak mezun oldu. 

Neler hissettiğini düşündüm, ben 1980 senesinde mezun olduğumda sudan çıkmış balık gibi hissetmiştim kendimi, ne yapacaktım, nasıl iş bulacaktım? Çalkantılı üniversite dönemi yaşamışız,  bir de üstüne 12 Eylül darbesi olmuş ve biz Eylül 1980 mezunlarıyız.Ne hissedebiliriz ki?

Oğlum ne düşünüyor açıkçası bilmiyorum, bir çok alternatifi değerlendiriyordur, okulunda hocaları ile de görüşüyor, arkadaşları ile görüşüyor, mutlaka kendisi bir seçim yapacaktır. Hiç bir şekilde kararını etkileyebilecek bir yorum dahi yapmıyorum. Arzu ederse  ve fikrimi sorarsa söylerim, ama onun dışında yaşam onun, neyi nasıl yaşacağına kendisi karar vermeli.

Hazar, çok ders çalışan bir çocuk olmamasına rağmen İlkokuldan Üniversiteye hep başarılı değil, gerçekten çok başarılı bir çocuk oldu. Anadolu Lisesine stressiz girdi, Üniversiteyi 2/3 burslu kazandı, Lisans Üstü sınavlarında ( ALES ) Türkiye 6. sı oldu. Ben ve Annesi ona manevi destek olduk, maddi sıkıntı çekmemesi için çabaladık sadece. Gerisini kendisi başardı.

Bugün onun için yeni bir yaşamın başlangıcı, sabah uyandıktan sonra artık Üniversiteye gitmeyecek, tabi öğrenci olarak, Akademik kariyer yapacaksa ve Sabancı Üniversitesi olacaksa gidecek ama artık bir Üniversite Öğrencisi değil, artık bir Bilgisayar Mühendisi.

Babası olarak seçimi ne olursa olsun, her zaman onun arkasında olacağım, eminim Annesi de aynı düşünüyordur.

Burada bir küçük not iletmeden geçemeyeceğim, genelde boşanmaların çocuk üzerindeki etkileri çok konuşulur, biz 2000 senesinde boşandık, yani 11 sene önce ama biz oğlumuzu sevmeyi hiç terk etmedik. Onun okuması, başarılı olması için elimizden ne gelirse yapmaya çalıştık. Boşanmış olmamızın onun Anne ve Baba'sı olduğumuz gerçeğini ve onu ne kadar çok sevdiğimizi hep söyledik, bunu hissetmesini sağladık. O yüzden buradan sevgili Hülya'ya da çok teşekkür ederim. Bugünleri görebildiysek, onun payı çok fazla.

Yine Hülya'nın sevgili Annesi ve Babasına, benim canın Anneme, Babama ve sevgili kız kardeşim Sibel'e çok teşekkür ederim.Hazar'ın doğduğu günden bugüne kadar bu insanların onun üzerinde emeği çok.

Gururlu ve Mutlu bir yazı yazmak istedim, hissettiklerimi bloga dökebilmek düşündüğüm kadar kolay olmuyor ama bir nebze de olsa yaşadıklarımı anlamanızı istedim. Eminim, bugün benim gibi bir çok Anne, Baba, Kardeş, Akraba mezuniyet töreninde aynı duyguları hissetmiştir. Yaşayanlar bilir, yaşamayanların ise eninde sonunda yaşayacağı bir duygu bu.

Canım oğlum, umarım bu kadar gayretin, emeğin iş yaşamında da sana aynı başarıları getirir. Ben senin bundan sonra ne yaparsan yap, çok başarılı olacağını biliyorum. Seni çok ama çok seviyorum.

Sevgilerimle,
Haluk
26.06.2011 03:00